Terug naar de natuur
25 oktober 2023
Terug naar de natuur, weer opgenomen in cyclus van leven en dood.
Vroeg in de ochtend. De dag is nog maar net begonnen en de natuur maakt zich op voor een nieuwe dag. Hopelijk staat er geen wind, is het gras niet te nat en mogen we het zonnetje verwelkomen. In het uitvaartcentrum tref ik de voorbereidingen om nabestaanden te ontvangen, die een dierbaar familielid gaan uitstrooien op een van de twee strooivelden op de begraafplaats ter plaatse. Het is heel bijzonder als je naasten ook in dit stukje van afscheid nemen, kan en mag begeleiden. De urn staat klaar, lichtjes branden vanaf het moment dat de urn neergezet is.
Als de nabestaanden er zijn drinken we samen een kopje koffie en de verhalen komen vanzelf. Wat is er allemaal gebeurd, hoe stond deze persoon in het leven en wat vond hij van een laatste rustplaats. Kortom, de overledene is weer even het middelpunt van dit samenzijn. Herinneringen brengen het leven van deze persoon weer even voor het voetlicht en heel dichtbij. Anderzijds sluiten nabestaanden bij het brengen van de asresten naar een laatste plek ook weer iets af. In het hele proces van afscheid nemen een volgende stap.
Samen lopen we naar de plek waar uiteindelijk de as een laatste plekje krijgt. We lopen nog even langs de plek waar eens het graf was van een ander familielid. Opnieuw komen verhalen over het leven naar boven. Er zijn nog enkele keuzes te maken; gaan we naar het veldje rechts of naar het veldje links. Een keuze puur vanuit het gevoel. Wie gaat de as uiteindelijk verstrooien; wil iemand van de naasten het zelf doen of heeft men graag dat ik het voor hen doe? En dan; waar gaan we de as een plekje geven? “Doe maar onder schaduw van die boom, want hij hield niet zo van de felle zon.” En zo gebeurt het.
Als we de plek verlaten praten we samen nog even na in de wetenschap dat de asresten weer geleidelijk opgenomen worden in de cyclus van leven en dood. Ergens zijn we daar allemaal onlosmakelijk mee verbonden.
Martin Horst
Uitvaartverzorger
Dit verhaal is gepubliceerd met goedkeuring van de nabestaanden.